Esta tarde estuve ensayando, grabando… Un nuevo paseo en una antigua bicicleta.
He añadido unas imágenes. Mejor dicho: una (¡casi plano fijo!). Atentos al emocionante final.
Esta tarde estuve ensayando, grabando… Un nuevo paseo en una antigua bicicleta.
He añadido unas imágenes. Mejor dicho: una (¡casi plano fijo!). Atentos al emocionante final.
Preciosa vuelta en bici Tomás.
Un abrazo !
Vaya!. Juro y perjuro que he dejado un comentario aquí … ¿¿??. Recibiste algo?. En breve volveremos a vernos, admirado amigo. Jacinto.
M´encata l´atmòsfera del tema molt «soft» el tema es fa curt!!!
¡Gràcies, Pere! Potser caldria afegir-hi algun canvi, o una modulació, per fer-lo una mica més llarg i més variat…
Qué bonita! Lo importante es que camino…Carmen.
¡Carmen! Justo tenemos un paseo pendiente… eh!
Besos.
La he escuchado dos veces y, como en muchas de tus canciones, me gusta que, partiendo de una idea muy concreta y cotidiana, acabe transmitiendo una sensación vital tan profunda. Tus letras son de lo mejor, amigo. Me alegró verte la otra noche en el concierto de Manel. Un abrazo. Por cierto, ya van cuatro las veces que la he escuchado.
Muchas gracias por la escucha (¡reiterada!), Pablo, y por tu comentario. Contar / cantar lo cotidiano para intentar expresar lo abstracto… ¡seguro que tú sabes de eso!
(¡Estupendo el reencuentro en el Sputnik, sí!)